ფარდობითობის სპეციალური (ან კერძო) თეორია სივრცისა და დროის თამანედროვე ფიზიკურ თეორიას წარმოსდგენს. კვანტური მექანიკის გვერდით, ფარდობითობის სპეციალური თეორია თანამედროვე ფიზიკისა და ტექნიკის თეორიულ საფუძველს წარმოადგენს. ფარდობითობის სპეციალურ თეორიას ხშირად რელატივისტურ თეორიასაც უწოდებენ, ხოლო ამ თეორიით აღწერილ სპეფიფიურ მოვლენებს - რელატივისრურ ეფექტებს. ეს ეფექტები განსაკუთრებით თცალსაჩინოდ იჩენენ თავს სხეულების სინათლის ვაკუუმში გავრცელების მახლობელი სიჩქარით ≈ 3·108 მ/წმ მოძრაობისას. ფარდობითობის სპეციალური თეორია ა.აინშტაინის მიერ იქა შექმნილი (1905 წ.). აინშტაინის, წინამორბედები, რომლებიც ძალიან ახლოს მივიდნენ ამ პრობლემის გადაწყვეტამდე იყვნენ ნიდერლანდელი ფოზოკოს ჰ.ლორენცი და დიდი ფრანგი ფიზიკუსი ა.პუანკარე.